Yalnızlık iki satır gibi, iki satır arasına sıkışan ah bu cümlelerin dili bir olsa konuşsa, avutsa, umudum olup içime beni tutsa.
Hasretiz yeni bir yangına, boşa geçen dünün acısı vurur yine yarına, mutluluk deva olmaz aklıma, yere seren beni ecel gelir aklıma…
Yalnızlığımı paylaşır senli benli bir düşünce, tavrına tavır koymak ister hislerim de.
Masumum diyemem, hayatım az da olsa kirli, farazi bu aşk bana, üstlenemem belki.
Yandığımda yandığını gördüm kalbimin içten içe, sakın kaptırma kendini süslü bir piçe.
Değerlidir hayat yüklemeli insanı bilgiyle fakat çocuklar neden okumuyorlar hiç Nietzsche?
Yaşayamadan öğrenemez kimse vermeyin nasihat, aksakallı bir beyinden öğrenmek gerek hayat.
Virane Dervişler yoluna yolcudur anam, ne geldiyse başımıza suskunluktan lan.
Benim onla aram ilelebet kötü olacak, kuralları koyan o, ben ona yalvaracak.
Anlayamaz ki beni sen, anlatamaz ki beni ben, bir düşünce düşse kim onu kaldıracak?
Sarıldığında bırakmazmış insanı kara sevda, nankörlüktür karşındakinin verdiği cevap oysa.
Yapmacık gözlerindeki o masum süs, benden söylemesi sen ona küs…
Yalnızlık iki satır gibi, iki satır arasına sıkışan ah bu cümlelerin dili bir olsa konuşsa, avutsa, umudum olup içime beni tutsa.
Hasretiz yeni bir yangına, boşa geçen dünün acısı vurur yine yarına, mutluluk deva olmaz aklıma, yere seren beni ecel gelir aklıma…